خدمات عمران و ساختمان با عمران20

استعلام اراضی ملی چگونه است؟

یکی از روش‌های رایج برای تشخیص اراضی ملی، استعلام این اراضی است. متقاضیانی که قصد دارند وضعیت مالکیت اراضی مورد نظر خود را از نظر ملی بودن بررسی کنند، باید پیش از مراجعه به اداره منابع طبیعی، ابتدا به دفاتر پیشخوان دولت مراجعه نمایند. در این مرحله، متقاضیان باید مدارک و مستندات مربوطه به همراه نامه مرجع استعلام‌شده را به دفاتر پیشخوان ارائه داده و رسیدی شامل کد رهگیری و کد درخواست دریافت کنند.

پس از دریافت مدارک، دفاتر پیشخوان دولت اسناد را از طریق سامانه آنلاین به اداره منابع طبیعی ارسال می‌کنند. اداره منابع طبیعی پس از بررسی‌های لازم و تطبیق اطلاعات موجود، پاسخ استعلام را به متقاضی ارسال می‌کند.

مفهوم قانونی تشخیص اراضی ملی از مستثنیات

تشخیص در لغت به معنای تمیز دادن یا جدا کردن چیزی از چیز دیگری است و در مبحث اراضی ملی به فرآیند تفکیک شدن اراضی ملی از مستثنیات تشخیص اطلاق می شود که پس از انجام فرآیند تشخیص نظر مرجع تشخیص اراضی ملی از مستثنیات مبنی بر ملی یا مستثنیات بودن زمین (اراضی مستثنیات)در قالب برگه ای با عنوان برگ تشخیص که یک سند رسمی است تنظیم و اعلام می گردد و نتیجه اینکه با انجام تشخیص،مالکیت دولت نسبت به اراضی ملی مستقر و متعاقب آن اسناد مالکیت سابق ابطال و سند مالکیت جدید بنام دولت صادر می گردد.

اراضی ملی

مقدمه

قطعا تا کنون عبارت “زمین های ملی شده” به گوشتان رسیده است اما شاید خیلی ها معنای اصلی آن را ندانند و از مواد و قوانین وضع شده در خصوص آن بی اطلاع باشند. در این مقاله قصد داریم به زمین های ملی شده و قوانین آن بپردازیم.

اگر بخواهیم در یک تعریف کوتاه اراضی ملی را تعریف کنیم باید گفت که اراضی ملی زمین‌هایی هستند که متعلق به سازمان منابع طبیعی، سازمان محیط زیست و دولت است و اشخاص خصوصی حق تصرف و بهره‌برداری از این اراضی را نخواهند داشت. اراضی ملی ممکن است داخل شهر یا خارج از شهر باشند. در ارتباط با اراضی ملی، نکته بسیار مهم، تشخیص اراضی ملی از عادی است.

این تشخیص یعنی تشخیص اراضی ملی از اراضی عادی تنها به‌وسیله کمیسیون ماده 56 منابع طبیعی امکان‌پذیر است. کمیسیون معیارهایی برای تشخیص این اراضی دارد که باید بر اساس همان عمل شود.و اگر شخص حقیقی با ارائه اسناد و مدارک در خصوص زمین های ملی شده ادعایی داشته باشد باید از طریق مراجعه ذیربط ادعای خود را اثبات نماید.

در این مطلب انواع اراضی را از دیدگاه فقهی مورد برسی قرار می دهیم

تعریف زمین

اراضی جمع ارض و در لغت به معنای زمین، مورد استفاده قرار می گیرد ( اعم از اینکه مالک داشته باشد یا مالکیت خاصی برای آن متصور نباشد). در این ارتباط ، اصطلاح اراضی با واژه عرصه معنای نزدیکی دارد. با این تفاوت که عرصه به زمینی اطلاق می گردد که مملوک ( دارای مالک معین ) باشد و معمولا در مقابل اعیانی به کار برده می شود. بنابراین متوجه خواهیم شد که رابطه ی بین این دو واژه، عموم و خصوص مطلق است. به همین جهت اعتقاد بر این است که واژه اراضی، مفهوم عام تری از عرصه دارد. زیرا اراضی بلاصاحب، موات و در حکم مواتی وجود دارند که نوعا اراضی محسوب می گردند حال آن که به کارگیری واژه عرصه برای آن ها در عالم حقوق، زیبنده نخواهد بود.

براساس قانون انواع مختلفی از زمین تعریف شده‌است که شامل زمین‌های دایر، بایر، موات، اراضی ساحلی، اراضی دولتی، اراضی منابع طبیعی، اراضی مرتعی، اراضی آیش، اراضی جنگلی، اراضی خراج، اراضی شهری و اراضی بیابانی است. این تقسیم‌بندی‌ها از نظر حقوقی در سه دسته زمین‌های بایر، دایر و موات قرارمی‌گیرند که در ادامه به توضیح دسته بندی حقوقی زمین می‌پردازیم.

به نام خدا

فردوسی در شاهنامه آفرینش زمین را چنین توصیف کرده است.

از آغاز، باید که دانی درست ******* سرِ مایهٔ گوهران از نخست

که یزدان ز ناچیز چیز آفرید ******* بدان تا توانایی آرد پدید

سرِ مایهٔ گوهران، این چهار******* برآورده بی رنج و بی روزگار

یکی آتشی بر شده تابناک ******* میان، آب و باد از برِ تیره‌ خاک

نخستین که آتش به جنبش دمید ******* ز گرمیش، پس خشکی آمد پدید

و زان پس ز آرام سردی نمود ******* ز سردی همان باز، ترّی فزود

چو این چار گوهر به جای آمدند ******* ز بهر سِپَنجی سرای آمدند

برای مشاهده ادامه این مطلب ، روی «ادامه نوشته» در زیر این مطلب کلیک کنید ...